ستایش(به نام کردگار) از کتاب: الهی نامه ـ شاعر: عطّار نیشابوری؛ قالب شعر: مثنوی؛ صفحه 10 فارسی دهم
ستایش(به نام کردگار) * ستایش ⬅ اسم مصدر و اسم غیرساده وندی(ستا + ـِ ش)
1ـ به نام کردگار هفت افلاک/ که پیدا کرد آدم از کفی خاک(افلاک و خاکقافیه اند»و ردیف نداریم) [تعداد جمله: 2 ] معنی ⬅ سخنم را به نام آن خداوندی[آغاز می کنم] که آفریننده ی آسمان ها است. خداوندی که از مُشتی خاک، انسان را آفریده است. * مفهوم(آغاز کارها با نام خدا)
درباره این سایت