ستایش(لطف خدا) از کتاب: فرهاد و شیرین ـ شاعر: وحشی بافقی؛ قالب شعر: مثنوی؛ صفحه 10 فارسی یازدهم
ستایش(لطف خدا) * ستایش ⬅ اسم مصدر و اسم غیرساده وندی(ستا + ـِ ش)
1ـ به نام چاشنی بخش زبان ها/حلاوت سنج معنی در بیان ها(زبان ها و بیان هاقافیه اند»و ردیف نداریم) [تعداد جمله: 3 ] معنی ⬅ سخنم را به نام آن خداوندی[آغاز می کنم] که بُردن نامش، سخن انسان را شیرین و دلنشین میسازد و معیار سنجش خوشمعنایی بیان افراد میشود.
درباره این سایت